برای این که بدنی سالم داشته باشیم بیاید روزانه ورزش کرده و غذاهای سالم و مفید مصرف کنیم. ما دراین مبحث در مورد کبد چرب و خواص سکنجبین با عسل برای کبد را شرح می دهیم.

کبد:

کبد بزرگترین و مهم ترین اندام داخلی بدن که وزن آن ۱/۴۴ تا ۱/۶۶ کیلوگرم است. اگر دچار مشکل شود حیات را به خطر می اندازد. وظیفه اصلی کبد تصفیه خون، ذخیره سازی و تولید صفرا و سم زدایی خون است. حال اگر کبد چرب شود و به موقع توسط پزشک متخصص درمان شود و در کنار آن ورزش و تغذیه سالم داشته باشیم جلوی پیشروی را گرفته و مانع بیماری هایی چون هپاتیت ،سیروز کبدی و سرطان کبد گرفته می شود. یکی از کاربردی ترین مواد غذایی ومفید برای کبد عسل ارگانیک می باشد .چرا که عسل چون یک آنتی اکسیدان قوی است در برابر سموم و چربی هایی که برای کبد مضرر است ایستاده و از سلول های کبد محافظت می کند. عسل یک پاکسازی قوی برای کبد است .می دانیم که بعضی از داروها به خصوص استامینوفن وداروهای مسکن در صورتی که زیاد مصرف شود تاثیر مخربی بر کبد دارد و به کبد آسیب می رساند .و در صورتی که عسل ارگانیک مصرف شود کبد را در برابر رادیکال های آزاد ناشی از استفاده از این داروها تا حدودی کمک می کند.

چه عسل هایی برای کبد مفید است وچه خصوصیاتی باید داشته باشد؟

 عسل هایی که رنگ تیره دارند از نظر آنتی اکسیداتی و مواد معدنی غنی ترند. و عسلی که برای بیماران کبدی توصیه می شود عسل کنار است. حال ما در این جا به شما شربت و دارویی که برای کبد بسیار موثر است را معرفی می کنیم.

سکنجبین چیست؟

سکنجبین معرب کلمه پارسی سکنگبین است. این واژه از دو کلمه (سِک)به معنای سرکه و (انگبین) به معنای شهد با عسل ترکیب شده است. سکنجبین ها از اشکال دارویی مهم طب سنتی ایران اند که دارای کاربرد فراوان در دستورات حفظ سلامتی و نسخ درمانی هستند .شیخ الرئیس ابوعلی سینا آن را دستاورد حکمای فارسی زبان می داند که از این طریق به یونانی ها رسیده است. سکنجبین از دیرباز یکی از معروف ترین شربت های ایرانی بوده و ترکیب کاهو و سکنجبین به عنوان یک میان وعده لذیذ و سالم با ترکیب خیار و آبلیمو به عنوان یک نوشیدنی خوشمزه برای فرو نشاندن عطش روزهای تابستان استفاده می شود.

در تهیه سکنجبین گاها از شکر به عنوان شیرین کننده استفتاده می شود . در این صورت به آن سکنجبین شکری گفته می شود. اما قطعا ارزش تغذیه ای و خواص دارویی سکنجبین عسلی را نخواهد داشت. توصیه می شود جهت تهیه این شربت اصیل ایرانی از عسل های طبیعی استفاده شود تا علاوه بر طعم ومزه ی بهتر ارزش تغذیه ای نیز داشته باشد .سکنجبین در کشورهای اروپایی و آمریکا به اُکسمیل شناخته می شود. و در همان کشورها نیز به عنوان یک شربت اصیل ایران باستان معروف است که برای قرن های متمادی در درمان طیف وسیعی از بیماری ها از مشکلات دستگاه تنفسی وگوارشی,از جمله متعادل کننده حرارت والتهاب کبدی و در بریدن صفرا ،بیمارهای قلب وعروق،تب وگلو درد مورد استفاده قرار گرفته است.

کلمه اُکسیمل به معنای اسید(اکسی)و عسل(مل)است وساده ترین ترکیب آن از نسبت های مساوی عسل و سرکه ی طبیعی است.در نسخه های طب سنتی دستورهای مختلفی به نسبت سرکه و عسل و گاها با سایر گیاهان دارویی ارائه شده است.

طرز تهیه سرکه انگبین:

روش عمومی تهیه سکنجبین :

• یک واحد سرکه طبیعی سیب یا انگور
• دو واحد عسل طبیعی یا ارگانیک
• چهار واحد آب سالم

بایستی که آب و سرکه را باهم مخلوط کرده و در درون ظرف حرارت داده. (ظرف اگر مسی باشد بهتر است)تا آنقدر بجوشد تا به یک چهارم برسد و مدام کف گیری شود. تا به قوام مد نظر برسد می توان جهت طعم مطلوب تر و خواص بیشتر از برگ تازه نعناع ویا عرق نعناع به آن اضافه کنند .لازم به ذکر است از آن جایی که در تحقیقات علمی جدید حرارت دادن عسل توصیه نمی شود. می توان در مرحله آخر و بعد از ولرم شدن مخلوط سرکه وآب (دمای حدود۴۰درجه)عسل به آن افزوده شود .مصرف سکنجبین به صورت روزانه یک استکان بعد از هر وعده غذایی است اما برای مصارف درمانی حتما از پزشک متخصص طب سنتی مشورت بگیرید.

مهم ترین خواص سکنجبین با عسل:

• از دیدگاه طب سنتی سکنجبین به عنوان یک ترکیب حافظ صحت شناخته شده است.
• عمده کاربرد درمانی سکنجبین درمان بیماری های با غلبه گرمی و خشکی است .
• درمان کبد چرب
• رفع سردرد
• رفع عطش
• کاهش غلظت خون
• مفید برای مشکلات دستگاه گوارش و قلب و عروق
• نقش بسیار موثر در کاهش چربی های مضر و افزایش چربی خوب در بیماران مبتلا به چربی خون دارد.