عسل در طب سنتی – با اینکه در عصر کنونی جهان هر روز در پیشرفت و رشد چشمگیری است چه از نظر پزشکی ، اقتصادی ، رفاهی و… ولی همچنان در کنار طب علمی وپزشکی طب سنتی جایگاه دارد. در این مطلب دیدگاه طب سنتی در مورد عسل را شرح می دهیم.

اگر به تاریخ بنگریم می بینیم که در زمان های گذشته حکیمان ، پزشکان و شیمی دان ها از عسل به عنوان دارو برای بیماران طبابت می کردند.

دیدگاه حکیم ابو علی سینا از عسل در طب سنتی

 ابو علی سینا به عنوان پزشک ایرانی و مرجع علمی و پزشکی عرب و اروپا تا قرن ۱۷ در کتاب قانون از خواص عسل بسیار گفته است.

از جمله خواص عسل موارد پایین اشاره میکند.

• برای افزایش طول عمر
• فعالیت بدنی مناسب در پیری و حفظ جوانی
• درمان بیماری های ریوی از جمله مراحل اولیه سل
• التیام زخم ها
• افزایش حافظه
• تقویت قوای بدنی
• افزایش اشتها
• مقاومت بدن به بیماری ها
• ریشه کن کردن بیماری

بو علی سینا در کتاب قانون از ترکیب عسل و گردو کوبیده برای افراد ۴۵ سال به بالا برای حفظ جوانی و نیرو بخشی مصرف این معجون را به طور مداوم سفارش می کند. برای درمان مراحل اولیه سل و بیماری های ریوی نیز از ترکیب عسل و گلبرگ های گل سرخ نیز توصیه می کند

نظریه محمد بن زکریای رازی در مورد خواص عسل

رازی پزشک و شیمی دان ایرانی در کتاب الحاوی که به عنوان دانشنامه پزشکی در قرن ۱۸ در اروپا تدریس می شد. از آرد و سرکه و عسل,برای درمان بیماری های پوستی و آسیب های عصبی و ورزشی به عنوان پماد و ضماد تجویز می کرده. همینطور برای درمان لثه و بیماری های دهانی عسل و سرکه را به عنوان مسواک و دهانشویه روزانه توصیه می کرده که علاوه بر ضد عفونی باعث سفیدی دندان ها نیز می شود.

دیدگاه مصریان باستان و یونان از عسل:

عسل در زمان مصریان باستان مقدس بوده است. و در زندگی روحانی ، اجتماعی و اقتصادی مصریان باستان بسیار مهم بوده است. در آن زمان اهمیت ملی بالایی داشته است. در آن زمان در پاپیروس به عنوان داروی شفا بخش یاد شده است. چون الکل در دسترس نبوده از ترکیب جو ، عسل و گندم به عنوان کوشاب از آن استفاده می کردند. از عسل و شیر برای به عنوان دارو برای بسیاری از امراض مصرف می کردند. از عسل به علت فساد ناپذیری به عنوان حفظ اجساد نیز در آن زمان استفاده می کردند.

در یونان نیز عسل جز هدایای گران بها بوده است. عسل را جز نوشیدنی های بهشتی می دانسته اند و بسیار برایشان مقدس بوده است.

نظریه جان ویس پژوهشگر امریکایی در مورد عسل:

 جویدن عسل و موم برای راه های بینی و حلق و در مورد سینوزیت ، تنگی نفس و زکام و خواص بی نظیر این داروی شفا بخش توصیه می کند. به این صورت که هر ساعت نصف قاشق مربا خوری عسل و موم را به مدت یک ربع بجوید.

دیدگاه دیگر دانشمندان و پزشکان از عسل در طب سنتی

ارسطو :

فیلسوف بزرگ یونان در کتاب ( آفتاب باستانی پرورش زنبور عسل) در مورد خواص و فوای عسل بسیار توصیه می کند.

جالینوس:

حکیم جالینوس مصرف عسل را برای بیماری های معده ، سرطان و بیماری های دهان بسیار تجویز می کرده است.

بقراط:

دلیل طول عمر ۱۰۷ ساله خود مصرف مداوم عسل می دانسته است.

ختم کلام:

عسل از دیر باز تاکنون به عنوان معجون، پماد و ضماد در طب سنتی جایگاه ویژه ای دارد و اگر روزانه از این ماده غذایی شفا بخش مصرف شود بسیار برای سلامتی بدن مفید است.